Otizm spektrum bozukluğu, son yıllarda dünya genelinde artan bir ivmeyle dikkat çekmektedir. Bu nörogelişimsel bozukluk, sosyal iletişimde zorluklar ve tekrarlayan davranışlarla karakterizedir.
Otizmin yükselişi, bilim insanları, sağlık profesyonelleri ve ebeveynler arasında büyük bir endişe kaynağı olmuştur. Amerika Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezi (CDC) tarafından yapılan araştırmalara göre, 2020 yılında her 54 çocuktan biri otizm teşhisi almıştır. Bu oran, 2000 yılında her 150 çocuktan birine denk geliyordu. Veriler, otizmin yaygınlığında belirgin bir artış olduğunu göstermektedir.
Bu artışın nedenleri konusunda çeşitli teoriler öne sürülmüştür. Birçok uzman, tanı kriterlerinin genişlemesi ve farkındalığın artmasının bu artışa katkıda bulunduğunu belirtmektedir. Ayrıca çevresel faktörler ve genetik yatkınlık da otizmin artışında önemli rol oynayabilir. Örneğin, 2021 yılında yapılan bir araştırma, hava kirliliği ve bazı kimyasal maddelere maruz kalmanın otizm riskini artırabileceğini ortaya koymuştur. Aynı şekilde, anne yaşının ileri olması ve gebelik sırasında yaşanan komplikasyonlar da otizmin potansiyel risk faktörleri arasında sayılmaktadır.
Otizm ile ilgili yapılan araştırmalar, erken teşhis ve müdahalenin önemini vurgulamaktadır. Uzmanlar, erken yaşta başlanan terapilerin çocukların sosyal ve iletişim becerilerinde önemli gelişmeler sağladığını belirtmektedir. Uygulanan tedavi ve eğitim programları sayesinde, otizmli bireylerin yaşam kalitesi önemli ölçüde artırılabilir. Bu nedenle, otizmin yükselişi karşısında toplumun bilinçlenmesi ve uygun sağlık politikalarının geliştirilmesi büyük önem taşımaktadır. Otizmli bireylerin ve ailelerinin desteklenmesi, bu nörogelişimsel bozuklukla başa çıkmada en temel unsurlardan biridir.
(Ayşe Candan)