Halen İş Bankası yönetim kurulunda CHP’yi temsil eden üç kişi bulunmaktadır; eski milletvekilleri Rahmi Aşkın Türeli, Müslim Sarı ve SHP eski genel başkanı Murat Karayalçın. Bir siyasi partinin İş Bankası’nda yönetim kurulu üyelikleri ile temsil edilmesi aslında bankanın ticari durumu ve saygınlığı için de zararlıdır. Ticari bir kurum olan İş Bankası 1953’ten beri siyasi tartışmaların odağındadır. Bankanın ticari itibarının da bu durumdan etkilendiği açıktır.
Türkiye’nin CHP, O’nun da Kemal Paşa sayıldığı dönem 1950 seçimleri ile bitmiştir. Bu seçimlerden sonra CHP’nin mal varlığı basında haber olmaya başlamıştır. Fani dünyada hiçbir partinin sahip olamayacağı kadar menkul ve gayri menkul malın sahibi olan CHP’nin mal varlığının meşruiyeti tartışma konusu haline gelmiştir.
DP/Adnan Menderes iktidarı döneminde çıkarılmış olan ve 16 Aralık 1953 tarihli resmi gazetede 6195 sayısı ilen yayınlanan “CHP’nin Haksız Kazançları Hakkındaki Kanun” ile CHP’nin bütün menkul ve gayri menkul mal varlığı hazineye devredilmiştir. CHP’nin İş Bankası’ndaki hisseleri de hazine adına, Ziraat Bankası’na aktarılmıştır. Elbette CHP tarafı 27 Mayıs Askeri Darbesi ile Adnan Menderes’ten bunun hesabını sormuştur. Darbe sonrasında kurulan Yassıada Mahkemesi kararlarında, CHP’nin mal varlığını hazineye devreden kanun da Menderes’in suçları arasında sayılmıştır. Yassıada Mahkemesi üyeleri sonradan kurulan Anayasa Mahkemesi üyesi olarak tayin edilince, Anayasa Mahkemesi de 11 Ekim 1963 günü aldığı 963/124 sayılı kararı ile TBMM’nin çıkardığı 6195 sayılı kanun iptal edilmiş, CHP’nin bütün mal varlığı tekrar CHP’ye iade edilmiş, Anayasa Mahkemesindeki CHP’li darbeci üyeler de hem partilerine olan minnet borçlarını ödemişler hem de Adnan Menderes ve partisinden intikamlarını almışlardır. (Şevket Çizmeli, Menderes Demokrasi Yıldızı, İstanbul 2007, s.688)
Türkiye 12 Eylül 1980’de bir askeri darbe daha yaşamıştır. Darbe lideri Kenan Evren, Türkiye’de sağ sol adıyla olan, terörden siyasi partileri sorumlu tutmuş ve 16 Ekim 1981’de çıkardığı 2533 sayılı kanun ile partileri kapatmıştır. Bütün partiler kapatılmışken CHP’nin açık tutulması, hikayeye uygun düşmezdi. Üstelik sağ sol çatışmalarında CHP doğrudan solun tarafı olmuştu. Bundan dolayı CHP’de kapatılmış taşınır taşınmaz bütün mal varlığı bu arada İş Bankası’ndaki CHP hissesi de yeniden bir kere daha hazineye aktarılmıştır. Türk Tarih Kurumu ve Türk Dil Kurumu da 1982 Anayasası 134. Maddesi ile birleştirilmiş ve Atatürk Dil ve tarih Yüksek Kurumu adı verilmiş ihtiyacı olan meblağ ise doğrudan ve bütçe ile hazineden karşılanmaya başlanmıştır.
Bütün siyasi hayatını “Menderes’in devamı olmak” iddiasına bağlayan Süleyman Demirel başkanlığındaki hükümet, 1992’de çıkardığı kanun ile 12 Eylül Darbe döneminde çıkarılan 2533 sayılı yasayı iptal etmiş, “siyasi partilerin yeniden kurulmasını” öngören düzenleme ile CHP’nin tekrar kurulması sağlanmış, bütün taşınır taşınmaz malları bu arada İş Bankası’ndaki hisseleri de yeniden CHP’ye iade edilmiştir. Süleyman Demirel bu yasa ile hem Adnan Menderes’ten hem de Kenan Evren’den CHP ile birlikte intikam almış kısa bir süre sonra Nisan 1993’de CB Turgut Özal’ın ölümü üzerine CHP’lilerin o dönemdeki partileri ve hükümet ortağı da olan SHP (Sosyal Demokrat Halkçı Parti)’de Süleyman Demirel’in Cumhurbaşkanı seçilmesi için lazım gelen desteği sağlamıştır.
Demokrasi idarelerinde seçim yarışı eşit şartlar altında yapılır. Hiçbir partiye ya da adaya diğerlerini mutlak bir şekilde alt edecek imkanlar tahsis edilerek, seçimlerde yarışmaları beklenmez. CHP birkaç holdingi alt edecek bir mal varlığına sahiptir. Seçimlerin büyük masraflarla yapıldığı dikkate alındığında daha işin başında CHP’nin galip olduğu açıktır. CHP haksız olarak tek parti döneminde gasp ettiği mal varlığından arındırılmalıdır. CHP diğer partilerle eşit statüde yarışmayı içine sindirmelidir. Bunun için bir sindirim sorunu yaşamamalıdır.

Kanun ile Türklerin atası, “Atatürk” ilan edilen Kemal Paşa’nın, mal varlığını bütün Türkler yerine yalnızca Türklerin küçük bir bölümüne, % 25’i aşamayan CHP’lilere bırakmış olmasını da “Türklerin atası” unvanı ile açıklamak zordur. Çelişkilidir. Bu çelişkinin de giderilmesi icap eder. Doğru olan CHP’nin tek parti döneminde hükümet marifetiyle, Türkiye’ye vatandaş yapılan kişilerin, ödemek zorunda bırakıldığı bağışları ile sahip olduğu taşınır, taşınmaz bütün mal varlıklarının hazineye bırakılması ve CHP’nin mal varlığı bakımından diğer partilerle eşit duruma getirilmesidir. Daha önce iki defa yapılan bu işlemin bir daha bozulamayacak bir düzenleme ile sonuçlandırılması da gelecek adına bu günkü hükümete düşen bir görevdir.
Kemal Paşa’nın vasiyetine rağmen yapılacak bir düzenlemenin yanlış olduğu da sürekli tekrarlanmaktadır. Hatırlanmalıdır ki İstanbul’daki Ayasofya’nın cami olarak kalması da Fatih Sultan Mehmet’in vasiyeti idi. O vasiyeti çiğneyerek Ayasofya’yı cami olmaktan çıkarıp, müze haline getiren CHP’nin şimdi vasiyetten, ölmüş kişilerin de hak ve hukukundan söz etmesi ne kadar inandırıcıdır? Fatih Sultan Mehmet’in vasiyetini önemsiz ama Kemal Paşa’nın vasiyetini önemli eden bir kural yoktur. Bir şey doğru ise herkes için doğrudur, yanlış ise de yine herkes için yanlıştır.
Üstelik yukarıda yer alan açıklamalarda değinildiği gibi, Kemal Paşa’nın CHP’ye miras olarak bıraktığı meblağ kendisinin şahsi malı değildir. Hindistan’dan gönderilen, vatandaşlık için bağışlamak zorunda bırakılan para Kemal Paşa’nın şahsi malı sayılabilir mi? Kemal Paşa’ya ait olmayan bir paranın ve o para ile sahip olunulan İş Bankası hisselerinin, asıl sahibi olan Türk halkına (onun için hazineye) devredilmesi, hükümetin ertelenemez, vazgeçilemez, ihmal edilemez görevleri arasındadır. Değilse İş Bankası yönetim kurulu üyeliğine CHP’li üyeler değil üç tane Hindistanlı Müslüman tayin edilmeli böylece bu paranın asli sahipleri doğrudan parayı tasarruf edebilmelidir.