Kore'de bir Ayla daha var! 'Hala boğazım düğümleniyor'

Kore Savaşı sırasında yaşamları kesişen Astsubay Süleyman Dilbirliği ile Ayla'nın yıllar sonra beyaz perdeye aktarılan ve milyonları gözyaşlarına boğan 'Ayla' filmine benzer bir yaşam hikayesi daha ortaya çıktı. Kore Gazisi 90 yaşındaki Mehmet Çavuş, bölüğün önünde bulduğu 4 yaşındaki erkek çocuğa baktığını söyledi. O günleri anlatırken gözleri dolan Mehmet Çavuş, "Çok sevimli, güler yüzlü, komik bir çocuktu, hatırladıkça boğazıma bir şeyler düğümleniyor" dedi.
Kore Savaşı'nın başka yüzünü gözler önüne seren, Türkiye'nin yanı sıra dünyanın birçok ülkesinde izleyenlerin yüreklerini sızlatan, Ayla ile Süleyman Astsubay'ın hikayesinin anlatıldığı 'Ayla' filmi, Türkiye'nin 2018 yılı Oscar aday adayı da olmuştu. Benzer bir hikaye, savaşın 65'inci yıl dönümünde 90 yaşındaki Mehmet Çavuş'tan geldi. 1950 yılında savaşa giden ilk tugayda yer alan Mehmet Aziz Erkmen, 1 yıl kaldığı Kore'de bölüğün yanında buldukları 4 yaşındaki erkek çocuğa bir ay boyunca baktıklarını fakat şartlar el vermediği için Güney Kore'nin Suwon şehrinde kimsesiz çocuklar için açılan Ankara Okulu'na bıraktıklarını anlattı.




'Ufacıktı, kıyafetleri üzerinden sarkıyordu'


Erkmen, Ankara Okulu'nu, Tugay Komutanı Seyfi Binbaşı'nın açtığını ve orada kimsesiz çocuklara yiyecek, içecek yardımının yanı sıra Türkçe okuma ve yazma öğretildiğini de aktardı. "Allah savaşı hiçbir millete göstermesin" diyen Erkmen, Koreli küçük çocukla geçirdiği zorlu 1 ayı şu sözlerle anlattı:

"4 yaşında bir erkek çocuğu bölüğün yanında bulduk aldık, ona kıyafetler giydirdik ama ufacık çocuk kıyafetler sarkıyor. Çok sevimli, güler yüzlü, komik bir çocuktu. 1 ay bizle kaldı, bölük komutanımız 'Çocuğa bakamazsınız, küçük, hastalanır, Suwon şehrine götürün' dedi. Orada da sıhhiye bölük komutanı Seyfi Binbaşı kimsesiz çocuklar için Ankara Okulu açtı. Bu çocuklar orada toplandı, yiyeceklerini tugay temin ediyordu. O okulda bu çocuklara Türkçe okuma ve yazma öğretildi. Tugay orada durduğu süre zarfında çocuklara bakıldı. Komutanımız bana 'bu çocuğu Suwon'a götür' dedi, ciple aldım götürdüm, çocuğa bir isim vermemiştik. İlk savaşta bizimle birlikte 10 binlerce Kore halkı da geri çekildi. Çocuklar ağlıyor, kadınlar, yaşlılar kafileye ayak uyduramamış, hastalar terk edilmiş, 10-12 yaşındaki çocukların sırtında kardeşleri veya pirinç torbaları, aç, sefil bir vaziyette onlarca insan kaçıyordu. Bunları anlatırken boğazıma bir şeyler düğümleniyor o kadar feci bir durum. Allah savaşı hiçbir millete göstermesin." (DHA)