Önceki gün ajanslara düşen en güzel haberlerinden biriydi Bursa Büyükşehir Belediyesi’nin Sokak hayvanları için kentin dört yanına kurduğu 250 kulübe. 
Öylesine güzel bir mesajla üstelik; “Bursa’da yaşamak onlar için de ayrıcalık”. Medeniyetler beşiği Bursa. 

Dünyanın ilk leylek hastanesinin kurulduğu kadim şehir Bursa. Pek tabii ki tüm canılar bu medeniyet beşiği şehirde hak ettikleri yaşamı bulmalılar. 
Her canlının hakkı hukuku var bu dünyada ve ülkede. Hem gelenekler de hem inanç sisteminde yer alır bu ayrıntı. Öyle göstermelik de değildir. 
Hazreti Ömer’in o muhteşem sözü sadece İslam medeniyetinde olan o muhteşem kültürü gösterir. “Dağlara buğdaylar serpin Müslüman ülkede kuşlar aç demesinler”

Bu ülkenin her metrekaresinde insanlar sadece ekmeklerini insanlarla değil hayvanlarla, yaban hayatıyla bölüşür. 
Ve Büyükşehir Belediyesi bir adım öteye giderek barınmaları için kulübelerle donatıyor kentin dört yanını. 
Dağlara yiyecekler taşınıyor her gün yaban hayatı için. Ve bir kez daha insanlık dersi veriliyor. 
Zaman zaman yüreklerimizi sızlatan görüntüler görsek de bu ülkenin bu milletin istisnaları dışında tüm bireyleri sevmese de zarar vermez canlılara. 
Geçenlerde sosyal medyada okuduğum çok güzel bir yazıyla tamamlayayım…
“Bir kadın köpeğe yemek ve su veriyordu. Gülümseyerek “Köpekleri seviyorsunuz, ne kadar güzel..” dedim.
Kadın “Hayır” dedi, “hiç sevmem”… Afalladım kaldım. Devam etti:
“Sevmem, ama bu onun ihtiyaçlarını karşılamayacağım anlamına gelmez. Bende fazla yemek var, onun karnı aç…. 
Benim bahçemde su var, o susamış… Bunun sevmekle ne ilgisi var?”
Şaşırdım kaldım; kadın düpedüz köpeğin Yaşama Hakkı’ndan söz ediyordu…
“Diyelim” dedi bana, “Sokakta bir adama araba çarptı. 
Yardım mı edeceğim, yoksa bu adamı sevip sevmediğimi mi düşüneceğim? 
Elin adamını niye seveyim? Düşmanım da olsa yardım ederim.”
Haklıydı… Kadın bana sağlam bir ders verdi; 
Hayvan Hakları’nı, “kendi sevgim” gibi bireysel bir kavram üzerinden ele almamayı öğretti.
Hayvanlar sırf dünyada yaşıyor olmakla, buranın tüm olanakları üzerinde hak sahibi; 
dolayısı ile sırf “yaşayan bir canlı olmaktan kaynaklanan haklarını” talep ediyor ve ben de veriyorum.
Ve kediyle köpeği kendi emelleri uğruna evcilleştiren insanoğlu, onları severek, kendi hayvanseverlik duygularınızı tatmin etmenize de gerek yok…
Hayvana saygı duymanın, onu sevmekten daha önemli olduğunu öğrendiğimden beri bu böyle, 
sevmesen de saygı duyacaksın…”