1987-88’lerde, İlahiyat fakültesi okuduğum yıllarda, aynı zamanda Bursa- Teleferik Camii’nde resmi müezzinlik yapıyordum. O zamanlar, yaz sezonunda Teleferik Mahallesi Arap turist kaynıyordu. İnsanlar evlerini Araplara günlük kiraya veriyorlardı. Camiye de bolca Arap cemaati geliyordu.

Bir Cuma günü kadınlı -erkekli, kalabalık bir cemaat grubu gelmişti.  Namaza 15-20 dakika vardı. Cami neredeyse doluydu. Cemaat sığmadığı için sadece Teravih namazında gelen kadınlar için ayrılan ‘Kadınlar mahfili’ de Cuma cemaatine açılmıştı. Kuveytli olduğunu öğrendiğim misafire lisan-ı münasiple ‘Türkiye’de, kadınların Cuma namazına gelmediğini’ dolayısıyla camide kadınlar için yerimizin olmadığını anlatmaya çalıştım. Adam ve arkadaşları şoke olmuştu.

Nasıl olurdu? Kadınlar Müslüman değil miydi? Kur’an’ın, Cuma süresindeki ayeti sadece erkeğe mi hitap ediyordu? Nasıl olacaktı? 15 günden fazla kalmaya niyetleri vardı. Ve seferi değillerdi. Cumayı terk edemeyeceklerini söyledi. Başka cami var mıydı?... vs.

Neyse imam odasını kadınlara açtım, kıldılar. Ve ertesi hafta da geldiler. Vakit namazlarından bazılarına da geldiler. Hiçbir namaza kadınlarımızın gelmediğini gördüklerinde çok şaşırdılar. Başkaca Arap turistlerle de bu olayı yaşadık/ konuştuk.

Eskiden Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi kitaplarımızda ‘Cuma namazının sadece erkeklere farz olduğu’ söyleniyordu. Son zamanlarda böyle bir şartı zikretmemeye başladılar. Hatta bazı öğretmen arkadaşlarımla tereddüt ettik. ‘Kendi yapmadığımız sınavlara giriyor çocuklar. Orada hala ‘sadece erkeklere farzdır’ şeklinde öğretiliyor olabilir’ dedik. Çocuklara konuyu anlatmadan önce, ‘Çocuklar, Kimler Cuma namazına gitmek zorundadır?’ diye sorduğumuzda, en çok ve ilk aldığımız cevap, ‘Erkekler’ şeklindedir.

Bu konuyu Google’a ‘Kadınların Cuma kılması’ şeklinde sorduğumda, ikinci sırada Polatlı Müftülüğünün sitesinde, Müftünün fotoğrafı eşliğinde "Kadınlarımızın Cuma namazı kılmasının dinimizce sakıncası yoktur" başlığı ile ele aldığı ve hatta kadınlara Cuma namazına gelmeleri için çağrı yaptığı yazısını görüyoruz. Yazının ilerleyen kısımlarında ‘Cuma süresindeki ayetin sadece erkeklere hitap etmediğini, kadınlara da hitap ettiğini söyleyerek, Hz. Peygamber ve Hulefai Raşidin döneminde de kadınların Cuma namazına geldiğini ve hatta hutbelere bile muhalefet edebildiklerini örneklendiriyor.

Nurettin Yıldız, İhsan Şenocak, Cübbeli, Alparslan Kuytul gibi hocalar da Cuma namazının kadınlara kesinlikle farz olmadığını söylüyorlar. Ve hatta bazıları zaman zaman sünnet namaz yerine geçecek şekilde gelebileceklerini, ama alışkanlık yapıp sürekli gelmemeleri gerektiğini söyleyenler de vardır.

Bunlara karşılık Abdülaziz Bayındır, Mehmet Okuyan, Bayraktar Bayraklı gibi hocalarımız ise Cuma namazının kadınlara da farz olduğunu, ancak kadınsal (hastalık, çocuk bakımı… vs) mazeretlerle terk edebilecekleri görüşünü dillendirmişlerdir.

Diyanet ansiklopedisi ise ayetten Hz. Peygamberin bir hadis ile Cuma namazının bazı kesimler gibi kadınlara da farz olmadığını söylemiş olduğundan hareketle sünnet olduğu sonucuna varıyor.

Benim bu konuyu neden gündeme getirdiğime gelince;
Okulda, kız öğrencilerimden bazılarının ‘Hocam, bizi cumaya götür’ talepleri oldu yakın zamanda. Durumu açıkladığımda ise ‘Ama ‘Ey İnananlar’ diyor, biz de inananız. Gitmezsek sorumlu olmaz mıyız? diyorlar.

Öte yandan kadınlar cumaya gitmemekle, evlerinde oturuyor değiller. Müslüman kadınlar ‘Dindarlık’ yaşama ihtiyaçlarını ‘Merdiven altının altı/ mafyatik Dinsel grupların istismar aracı’ haline geliyorlar. Özellikle de cinci, muskacı, üfürükçü, tükürükçü, sidikçi, mehdici, ajan… sapıkların en büyük tedarikçileri/ müşterileri ‘Amman fitne olmasın’ diye camilerden uzak tutulan kadınlardır.

Bir Fettöcü ye dediğim gibi: “Sen eş durumundan Fettöcüsün”

Eş durumundan sapkın gruplara ‘Odun taşımak’ istemiyorsak, hayatımızın tüm sosyal alanlarına katılan kadınlarımızın usulünce camiye de girmesi elzemdir.

Tiz ‘Haydi Kadınlar Cumaya’ kampanyası başlasın.