Bunlar için milletvekili seçilmek “malı götürme” yolculuğunun ilk adımıydı. Sonrasında bakanlık ihtimali olması da işin “bonusu” oluyordu. Bakanlık vaatleriyle birçok iş halloluyordu. Cumhurbaşkanı makamında “mostralık” oturuyor, etliye sütlüye pek karışmıyordu. Ayrıca bir de tarafsızlık martavalıyla halk uyutulmaya çalışıyordu. Cumhurbaşkanı’nın noterlikten öte bir de başörtülüleri veto etme, mütedeyyin isimleri atamama gibi görevleri de vardı elbet. Ayrıca gerektiğinde kriz yaratmada da pek bir kullanışlı oluyordu. Mesela Anayasa kitapçığı fırlatarak…

Meclis’in oluşturduğu hükumette koalisyonlarla herkes birer parça sebeplenebiliyordu. Bakanlıklar liyakat esasıyla dağıtılmıyor, rüşvet kabilinden bölüşülüyordu. Koalisyonların diğer bir faydası da halka hesap verirken “Koalisyon ortağımız karşı çıkmasa her şeyi yapacaktık.” yalanına zemin hazırlamasıydı ve bu da tüm partilerin işine gelen bir durumdu.

Başkanlık sistemi ile bu türden “monkey business” sona erdi. Bunların gerçek niyeti de halka hizmet değil de “indira gandi” hizmeti olduğundan şaşkına döndüler. Ne doğru dürüst projeler üretme niyetleri vardı, ne de bunu yapabilecek çapta değillerdi. Bu yüzden de senelerdir muhalefette kaldılar. Diyelim başkanlık sistemiyle seçilemiyorlar. Peki, başkanlık sistemi gelene kadar neden seçilemediler bir türlü? Halk artık bunlara inanmıyor da ondan.

Bunların destekçileri üç gruptan muhteva. Birinci grup “heykelci” taifesi. Bunlar paganistik dinin kemikleşmiş askerleri. İşleri güçleri heykel dikip tapınmak. Umutsuz vaka yani. İkinci grup “indira gandiciler” bunlar zaten her yerde bulunan malum tipler. Üçüncü grupta ise beyni yıkanmış zavallılar mevcut. Aşağı yukarı hepsi için geçerli bu model. Kurtulabilir olanı beyni yıkanmışlar. Hiç de azınlık değiller üstelik. Yazık…

İlk iki grupta olanlarda inanılmaz bir “Tayyip nefreti” mevcut. Saika farklı olsa da özde vaziyet aynı. Kimi güdümlü kimi güdümsüz. Tek ortak yanları “Tayyip’ten kurtulmak” ama sonuçları ne olursa olsun. Dünya yansa umurlarında değil. Bir tanesine “Yahu gâvur gelip teslim alırsa neler olur biliyor musun? Bak üniversitede genç kızın var onun ırzına geçerler.” demiştim de adamın cevabı aynen şu olmuştu; “Bundan kurtarsınlar da ben kızımı kendi elimle veririm.”

Dahası var mı?

Yok!

İşte bu nedenle HDP’nin durumu ifşa olunca ağızlarını bıçak açmıyor. Dürüstçe amaçlarını söylemekten korktukları için susuyorlar…