Çok değil bir yıl önceye dönelim. Marketlerde çalışanlar etiket değiştirmeye yetişemiyordu.
Kur artışını fırsat bilen Türkiye’nin sözde yerli üreticileri zam üstüne zam yapıyorlardı. Çünkü ellerine
bir fırsat geçmiş ve bu durumu o haram zıkkım servetlerine servet katmak için kullanmışlardı.
Aynı durum pandemi sürecinde de yaşandı. Kıytırık 10 kuruşluk maskeleri insanlara 10 liraya satmaya
kalktılar.
Çünkü insanlar zordaydı ve bunu fırsata çevirmek oldukça kolaydı. Utanmadan arlanmadan insanları
kazıkladılar. Bugün o maskeler 25-30 kuruş…
Ve yine pandemiyle birlikte malum uzaktan eğitim süreci yaşanıyor. Bir çok kurum kuruluş ve
vatandaş bu süreçte evlatlarımız mağdur olmasın diye kampanyalar düzenleyip çocukları tablet
bilgisayarla buluşturmak için çaba harcarken, bu alçaklar yeniden sahne aldı.
Maalesef ki Türkiye’de bu üçüncü sınıf şark kurnazlığı her dönem milletin kanını emmeye uğraşıyor.
Daha önce de millet ev sahibi olsun inşaat sektörü açılsın diye kamu bankalarının ucuz kredi vermeye
başladığı gün konut firmaları bir anda fiyatlarını yükseltmiş, faizler yükselince ve evleri satamayınca
tekrar normal fiyata çekmişti sektör fiyatları.
Her sektör maliyetini de ortaya koymalı. Maliyeti alıcı bilmeli ve üzerinde ne kadar kar konduğunu,
vergi konduğunu görmeli vatandaş. Yoksa bu şark kurnazları daha çok milletin canını yakacak.
1000-1500 liraya satamadıkları dandik bilgisayarların fiyatları 5 bin liraya çıktı.
Fırsat bu fırsat haram zıkkım paralarına para katmak dertleri. Oysa geçen yılla bu yıl arasında öyle
fiyatları 3-4’ei katlayacak bir kur artışı yok.
Ama bu alçak karaborsacıların, fırsatçıların doymayan gözleri, zifire dönmüş vicdanları ve para için
yapamayacakları rezillik yok.
Bu firmaların hepsine birden devletin ciddi bir tokat vurmasında fayda var. Bu millet bu karaborsacı
fırsatçı güruhun eline bırakılmamalı. Evlatlarımız bu alçakça oyunlara feda edilmemeli. Bunun hesabı
sorulmalı.
Devlet patates için harekete geçmişti. Şimdi de bunlar için geçmeli. Gerekirse devlet kendisi
ürettirsin, ithal etsin ya da nasıl olacaksa öyle yapsın ama bu fırsatçılara fırsat vermesin.
Onlar da ellerindeki kıytırık beş para etmez ama çuvalla para istedikleri bilgisayarları ne yaparlarsa
yapsın.
Dahası devlet stoklarını berilesin ve bu gözü dönmüşlerin o bilgisayarları asla Türkiye’de satmalarına
müsaade etmesin.
El mi yaman bey mi yaman görsün cümle alem. Bir yerden başlamak lazım. O yer tam da insanları
aileleri, çocukları çaresiz bırakan bu gözü karaborsacılar olsun.
Millet de bilsin ve tükürsün bunların yüzüne… Utanmaz, arlanmaz haramzadeler…

Tarihe büyük saygısızlık!

Çok ama çok yazık. Mudanya binlerce yıldan gelen bir şehir. Medeniyetlerin izlerini hala taşıyor. Ne
yanına baksan tarih görüyorsunuz. Özel ilgi gösterilmesi, pamuklara sarılıp saklanması gereken eserler
var bugün ayakta duruyor.

Onlardan biri de Uğur Mumcu Kültür Merkezi. Eski bir kilise olan ve hali hasırda Mudanya’nın tek
kültür merkezi ve salonu durumundaki bu bina gerçekten görenlerin içini sızlatıyor. Dış cephesi
dökülüyor. Dahası çivi bile çakılırken izin alınması gereken bu binanın ve yanındaki tarihi binanın
camlarını belediye tuğla ve sıvayla kapatmaya kalkıyor.

Heyhat nasıl bir akıl bu. Bu belediye geçen hafta Tarihi Kentler Birliği tarafından süreklilik ödülü aldı.
Gerçekten komik değil mi? Tarihi Kentler Birliği başta olmak üzere bu birlik, dernek, şirket vs verdiği
ödüller zaten hep tartışma konusudur.

Büyük kısmı parasını verir alırsınız. Tarihi Kentler Birliği de üyelerini üzmez hiç. Hepsine bir ödül
buluşturup verir. Ancak Tarihi Kentler Birliği ödül verirken keşke o kenti bir dolaşsa da gerçekten
tarihe saygı var mı onu tespit edip ondan sonra plaketi verse öyle değil mi?
Ve anıtlar kurulu… Bu ve bunun gibi bir çok bina var Mudanya’da. Denetimden uzak. Harap edilen.
Birileri el atmalı. Mudanya Kaymakamı ve Bursa Valisi en azından Uğur Mumcu ve yanındaki tarihi
binayla ilgili bu çirkinliğe el koymalı.
Yazık… Çok yazık…
Bilgisiz ve beceriksiz ellerde bu tarihi yapılar yok olmamalı…