Malum Türkiye’de her orman yangının ardından bir terane başlar… İmara açmak için yaktılar, villa yapacaklar vs vs… Maalesef yanan orman alanlarının bir süre sonra imara açıldığını da görmüyor değiliz tabi. Ancak toplumsal hassasiyet oluştuğunda bu durum değişiyor.

İşte Mudanya Çağrışan ve civarında 2015 yılında çıkan yangında kül olan alan için de o dönem onlarca iddia atıldı ortaya. Villa yapmak için yaktılar iddiası oldukça fazla dillendirildi. Fakat o dönem gerek siyasette, gerek bürokrasi de gerekse toplumda ciddi bir hassasiyet oluştu.

Daha ilk dakikada tüm kesimler net bir sınır çekerek yanan bölgenin yeniden ormana dönüştürülmesi noktasında ciddi bir tavır koydu. Yangının nasıl çıktığı ya da bilerek mi çıkarıldığını bilmiyoruz. Bildiğimiz bir şey var ki yangının ardından akıllarında rant olanlar bile bu duruş karşısında herhangi bir adım atamadı. Atmaya cesaret edemedi. 47 bir küsur ağacın yandığı bölgede tam 131 bin fidan dikildi. Fidanlar dört yılda boy attı ve artık bölgenin ormana dönmesi için tek ihtiyacı var o da zaman… Kamuoyu doğru yerde doğru tavrı koyduğunda elde edilen fayda da oldukça tatmin edici oluyor. Niyet hayır olduğunda akıbet te hayır oluyor… Bursa’da ne yanan orman üzerinden devrim yapmaya kalkan oldu ne de bu orman alanlarının orman dışında bir tasarruf kullanılmasını…

 

Siyasetçisinden bürokratına, sivil toplumundan vatandaşına herkes aynı noktada durdu. Orman yenilensin… Son 20 yılda gerek sabotaj gerekse başka nedenlerle birçok ormanlık alanımız yandı. Ancak milyarlarca ağaç da toprakla buluştu. Orman alanlarımızda bir artış oldu. Olmaya da devam edecek.

Tabi bu toplumsal duyarlılığın artmasıyla da olacak. Bugün ağaç kesiliyor ormanlar katlediliyor diye Kaz Dağlarına düzenlenen seferler ve orada oluşan hareket bir gün orman yapıyoruz, ağaç dikiyoruz, tüm Anadolu’yu yeniden ormana çeviriyoruz diye yapılmaya başladığı gün gerçekten çok önemli bir eşik atlamış olacağız. Anadolu çölleşiyor diye atıp tutmak yerine Anadolu’yu yeniden yeşertmek için mücadele vermek en doğrusu olacak. Bütün çevreci kuruluşlar, siyasi partiler, çevre duyarlılığı olan insanlar böyle bir uyanışa öncülük ederek çok daha önemli bir işin altına imza atmış olacak.

Dolandırıcı Kim?

İnsanın yüzüne buz gibi çarpan gerçekler… Malum Türkiye’nin en tanınmış dolandırıcılarından biridir Osman Ziya Sülün namı diğer Sülün Osman… İstanbul’da tramvay, Galata Kulesi, kent meydanlarındaki saatler, şehir hatları vapurları gibi kamu mallarını vatandaşlara ‘satarak’ ya da ‘kiraya vererek’ efsane haline gelen bir isim. Genel olarak hikâyelerde saf vatandaşları kandırdığına yer verilir. Ancak Sülün Osman’ın anlatımında durum oldukça değişiyor…

Kim dolandırıcı? Sülün Osman mı yoksa sen ben hepimiz mi?

Galata Köprüsü’nü satmak üzereyken tesadüfen yakalanan meşhur dolandırıcı Sülün Osman anlatıyor: “Benim dolandırdığım insanlar dolandırıcıydı aslında. Yani bana yaklaşma sebepleri beni dolandırmaktı.  On tane bilezikle geliyorum adamın önüne akşam vakti. Kuyumcunun kapısındayız… Ve dükkân kapalı. Karımın hastalığını anlatıyorum, acilen bilezikleri bozdurmam gerektiğini, o an nöbetçi eczaneye gidip hastaneden istedikleri ilaçları almamın şart olduğunu söylüyorum falan. Hakiki olsalar bileziklerin fiyatı 1000 lira. Diyorum ki 300 liraya ihtiyacım var. Paranın gerisi umurumda değil, yeter ki karım ameliyat masasında kalmasın…



Adam sabah kuyumcuya gidip bilezikleri 1000 liraya bozdurabileceğini ve birkaç saat içinde havadan 700 lira kazanacağını düşünüyor. O arada benim ayakçım da ortaya çıkıyor ve o almak istiyor bilezikleri. Telaşlanıyor adam kazanç imkânı kaybolacak diye.

300 lirayı verip alıyor bilezikleri, ben de kayboluyorum. Adam ertesi sabah kuyumcuya gidip de bileziklerin sahte olduğunu öğrenince, dolandırıldım diye karakola gidiyor. Ben aranıyorum.

Demiyorlar ki ona, be adam 1000 liralık bileziği 300 liraya almayı düşünürken aklında ne vardı, diye. Gayet açık ki, beni dolandırmayı planlamıştı. Ben hayatım boyunca beni dolandırmaya kalkışmamış tek bir kişiyi dolandırmadım.”

Kim şimdi dolandırıcı?