Saldırganlık insanoğlunun doğasında olan bir dürtüdür. Doğuştan gelir. Genel olarak tanımlayacak olursak; karşı tarafa verilen fiziksel ve sözel tepki diyebiliriz.  Çocuklarda bebeklikten başlayıp ergenliğe kadar sürebilir. Bebeklik döneminde aktif olarak karşımıza öfkelenme, ağlama, elini ve kolunu bir yerlere vurma olarak çıkabilir. İleriki yaş döneminde ise fiziksel saldırganlık; eşyaları yere atma, birilerine vurma, saç çekme ve ısırma şeklinde görülebilir. Bu tür problemler özellikle ergenlik çağına doğru ciddi problemlere yol açabilir. 

Konu ile ilgili çocukların şiddete eğiliminin önlenmesinde en büyük görevin ailelere düştüğünü belirten Uzman Klinik Psikolog Eda Ergür, çocukların kendilerini ifade edemedikleri durumlarda ve de engellendiklerini düşündüklerinde saldırganlaşabileceğini söyledi. 

Konu ile ilgili Uzman Klinik Psikolog Eda Ergür, şiddet eğilimli çocuklara doğru yaklaşımın önemine ilişkin değerlendirmede bulundu. Her türlü şiddet içeren olayın çocuklarda onarılması gereken izler bırakacağını belirten Uzman Klinik Psikolog Eda Ergür, şunları söyledi; “Bu sebeple vahşet ve şiddet gibi travmatik olaylara şahit olan bireylerin, hele ki çocuklarımızın, psikolojik destek alarak bu yaşadıkları olaya dair duygularını düzenleyebilmesi, ileriki dönemlerde karşılaşabilecekleri psikolojik ve psikiyatrik sorunları önlemede oldukça yararlı olacaktır. Çocuklarımızla yakın ilişki kurmak, çocuğun duygularını anlamaya yönelik yaklaşım sergilemek, ebeveyn olarak uygun davranış ve duygu düzenlemelerimizle çocuğa model olmak ve en önemlisi çocuğun kendisine olan güven duygusunu arttırmaya yönelik destekler vermek bilinçli ebeveyn yaklaşımlarıyla sağlanabilir. Tehdit altında hissettikleri zaman, bu duyguyla nasıl baş edeceğini bilemeyen ve işlevsel olmayan bir savunma mekanizması geliştiren bireyler, her yaşta saldırgan davranışlar sergileyebilirler. Küçük yaşta ağlama, bağırma, etrafı dağıtmakla başlayan davranışlar yaş ilerledikçe ısırma, tükürme, itme, vurma ve tekme atma gibi davranışlarla artarak devam eder. Aileler hangi noktada yardım almaları gerektiği konusunda karışıklık yaşadıklarını sıklıkla dile getirir. Çocuğun şiddet içeren davranışlar sergiliyor olması, psikolojik olarak zorlandığının sinyallerini bize verir. Küçük yaşta bazı davranışlar ailelere eğlenceli ve sempatik gelebiliyor; ancak bu davranışlar sürekli hale geliyor ve de artış gösteriyorsa burada alarm durumuna geçmek ve de profesyonel bir yardım almak daha sonraki dönemlerde yıkım yaşamamak açısından önemli bir ihtiyaçtır. Eğer çocuk şiddet içerikli eylemlerde bulunuyor ise çocuğun duygusunu anlayıp tanıması için yardımcı olmak uygun olacaktır ve sonrasında bu duyguyu nasıl sakinleştirebileceği ile ilgili yönlendirilmelidir ki işlevsel olan bir çözüm öğrenebilsin. Örneğin öfkelenen bir çocuğun kendisini sakinleştirebilmesi için önceden birlikte hazırlanmış bir sakinleşme köşesi hazırlanabilir. Bu alanda çocuğun kendisine ya da çevresine zarar veremeyeceği ve çocuğun yaşına uygun materyallere yer vermek uygun olacaktır. Çocuklarımızla küçük yaştan itibaren yakın ilişki içinde olursak, onun istek ve ihtiyaçlarını uygun zamanda tespit eder ve de doyurabilirsek ileride karşılaşabileceği birçok sorunun önüne geçebilmemiz mümkün. Çocuklarımızı yetiştirirken, onların duygularını anlamaya çalışmak, bunu onlara hissettirmek, anlayış, sevgi ve ilgimizi bolca hissettirerek güven duygusunu arttırmak oldukça önemlidir. Saldırganlıkla sonuçlanabilecek yoğun duyguları doğru zamanda fark etmek ve uygun şekilde yönetebilmek küçük yaştan itibaren aile içinde öğretilirse toplumda etkisi hızla görülecektir.”

Çocuklarımızda özellikle ergenlik dönemlerinde şiddet eğilimleri olabilir. Daha fazla üzerine gidip psikolojik sorunlar oluşmadan mutlaka bir uzmana başvuralım.

Sağlıklı günler.