CHP genel başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun helalleşme adımı/ atraksiyonu beklenen bir şeydi. Partisel gelişim uzmanlarının / ‘imajmaker’larının böyle bir adımı atacağını şahsen tahmin etmiştim.
Ben helalleşmeden çok, ‘Redd-i Miras’ yaptıracaklarını öngörmüştüm. 

Bunu CHP’ye kim/ kimler yaptırıyor?
Kategorik olarak Ak Partinin oy aldığı sosyolojiye müntesip olup, Kemalizmin sillesini yemiş ya da bu sillenin mahalledeki etkisine şahit olmuş, ‘CHP Faşizmi’nin mahallede ne kadar korkunç bir yansıması olduğunu bilen, ancak çeşitli sebeplerle Erdoğan’dan nefret etmek durumunda kalan ve Erdoğan’a düşmanlık adına küçük büyük her türlü şeytana yardım ve yardakçılık yapmaya teşne insanlar yaptırıyor…

Bunu niçin yaptırıyorlar?

Yukarıda bahsi geçen, tetikçiliklerine rasyonel bir kılıf bulmak ve uydurmak için. ‘Bakınız, CHP, bildiğiniz CHP değil, değişti. Hatta tövbe-i istiğfar getiriyorlar. Helallik istiyorlar. Daha ne yapsınlar. Artık gönül rahatlığıyla onlara oy verebiliriz/ verebilirsiniz’ diyesilermiş…
Hangi hakkı?
Geçmişte yazmıştım:
“Bana 'hakkını helal et' diyenlere 'helal olsun' demiyorum.
'Hangi hakkımı?' diye soruyorum.
Benim bilmediğim bir yerde ve şekilde hakkımı yiyenlere, yaptıklarını itiraf edip, özür dilemeden ve mümkünse telafi /tazmin etmeden hakkımı helal etmeyeceğim.
Boş lafa gerek yok.

Buyurun -İstanbul sözleşmesine rahmet okutan cinsten- İsmailağa Fıkhına:

"Bir kişi kocası olan (evli) bir kadınla zina etse, kocası da hakkını helal etmese günahı affedilmez. Zira bu, kul hakkına girer.
Fakat kulun kendisi tövbe eder, kadının kocası da ona hakkını helal ederse affolunur.
Ancak o zina eden kişi, zina ettiği kadının kocasına "Bana bütün haklarını helal et" demekle iktifa eder (yetinir) ona zina ettiğini bahsetmez.
Bu şekilerleaffolma işi bu ümmete ikram olmak üzere caizdir. Zira geçmiş ümmetler yaptıkları suçları ikrar etmedikçe affolunmazlardı."
(Ruhul Furkan Tefsiri, 2/246)

Bizim bir kısım dinsel literatürümüzdekasıtlı olarak birbirine karıştırılan bazı kavramlar vardır: Nedamet, Tövbe ve İstiğfar.

Günah işlersiniz, hata yaparsınız. Sonradan pişman(Nedamet) olursunuz. Pişman olmayan neredeyse yok gibidir. Pişman olmak ilk aşamadır ve kendi başına bir şey ifade etmez. CHP, tarihinde işlediği suçların, hataların pişmanlığını yaşıyor mu? 

Misal, keşke devrim adı altında jakoben dayatmalar yapmasaydık. Keşke başkalarına inanç, tutum, düşünce dayatmasaydık. Keşke insanları inançlarından ya da düşüncelerinden dolayı sürgün etmeseydik/ mahkum etmeseydik/ iğdam etmeseydik. Keşke dersim kırımını ve tehcirini yapmasaydık. Keşke redd ve inkar politikalarını askeri yöntemlerle insanları öldürme pahasına yapmasaydık. Keşke Kemalizm adına yapılan darbelerden sonra kurumsal olarak reddi miras yapsaydık. Keşke Anayasada ilkelerimizin mutlak bir din gibi dayatılmasına itiraz etseydik. Keşke ülkenin kalkınması ile ilgili her adıma ‘karşıyız’ demeseydik…gibi kurumsal bir pişmanlık ifadesi duyan var mıdır? 

Ama Kılıçdaroğlu’nun muğlak beyanının arkasında bunların mevcut olduğunu varsayarak diyorum ki, ‘Evet CHP pişman olmuştur.’

Nedameti İstiğfar takip etmez. Nedameti önce Tövbe takip eder…
Tövbe, geriye dönmektir. Yaptıklarından vazgeçmek ve düzeltmektir (Islah etmek). Dağıttıklarını toplamak, telafi etmek, tazmin etmektir. Verilen tüm zararları gidermek, sebep olunan mağduriyetleri, açılan yaraları sarmaktır. 
Misal, Kemalizminjakobengardrob devrimi yüzünden okul hayatı sona eren insanların hak kayıplarını tazmin etmek bir tövbedir. Kırım yapılan 15 bin kişinin kan diyetini ödemek bir tövbedir… vs.

Sonraki aşama, ‘İstiğfar’dır. 
İstiğfar, af dilemektir. Hakkını helal et’ demektir.
Önce hakkınızı helal edin’ ile başlamak şark kurnazlığıdır. Kapılara arkadan girmektir.

“Ama, bunca yılın yaralarını saramayız, bu mümkün değildir” diyorsanız size tavsiyem, ‘Redd-i Miras yapmanızdır.
Onu da yapamayacaksanız, ‘Boş yapmayın’