Millete hizmeti, gelecek ideali, toplumun refahı ve geleceği ön sıraya koymayıp, kişisel hırs ve ikbal kaygıları ile günlük hesapları önceleyen hiçbir siyasi oluşum bugüne kadar yaşamını sürekli kılamamıştır kılamadı. Bir inancı, bir ideolojisi, millet için bir planı olmayan yapılan kısa süreler öne çıksa da yok oldu gittiler. Milletini ve ideolojisini önceleyenler ise küçük de olsa inançları var olduğu için devamlılığını her şartta sürdürüyor.

Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi ile başlayan Ülkücü hareketin siyasi yürüyüşü, Milliyetçi Hareket Partisi, Milliyetçi Çalışma Partisi ve yine Milliyetçi Hareket Partisi olarak devam etti. Cumhuriyet Halk Partisi kurulduğu günden itibaren darbe döneminden kapatılıp yeniden açılması sırasında kurulan bir iki parti dışında yoluna devam etti. Milli Nizam Partisi, Milli Selamet Partisi, Refah Partisi, Fazilet Parti olarak devam eden siyasi akım da halen iktidardaki AK Parti’nin iskeletini oluşturuyor. Bu örnekleri artırabiliriz. Ancak bu yapıları yok etmeye yönelik kurulan partilerin neredeyse tamamının yok olduğunu da yıllar içerisinde Türk toplumu gördü ve yaşadı.

Türk siyasi tarihi içinde en enteresan örneklerden birisi hiç kuşku yok ki Meral Akşener liderliğinde MHP’yi ele geçirmeye yönelik oluşturulan organizasyonun bunu başaramaması üzerine kurdukları İYİ Parti. 7 Haziran 2015 tarihinde yapılan genel seçimlerde AK Parti ilk defa tek başına iktidar çoğunluğunu yakalayamamış, ülke yıllar sonra yeniden bir koalisyon hükümeti olasılığıyla yüz yüze kalmıştı. MHP’ye CHP tarafından önerilen başbakanlık teklifini Devlet Bahçeli HDP’nin desteği söz konusu olduğu için elinin tersiyle itmişti. Kasım seçimlerinde ise MHP milletvekili sayısı düşmüş AK Parti ise yeniden tek başına iktidar fırsatını yakalamıştı.

Bu sürecin ardından MHP’nin içindeki kripto yapı MHP’yi genel kurula götürmek için Meral Akşener öncülüğünde bir girişimde bulunmuş ancak başarılı olamayınca MHP’den ayrılarak diğer partilerde de kendilerine yer bulamayan isimlerle birlikte İYİ Parti’yi kurdular.

İYİ Parti Cumhurbaşkanı Erdoğan ve AK Parti düşmanlığı üzerine bir kurulumla hayat buldu. Yani bir ideolojisi bir düşünce sisteminden öte Erdoğan karşıtlarının bir araya gelerek oluşturduğu bir siyasi parti olarak daha kurulduğu gün ölü doğmuştu. İki seçimdir meclise girmeyi başarıyor olsa da siyasi bir varlıktan öte kurulan ittifakların yardımıyla mecliste yer aldı. Ancak son genel seçimler öncesi kurulan ittifak İYİ Parti seçmenini de partide samimiyetle yer tutanları da oldukça sinirlendirdi ve umutlarının kesilmesine yol açtı.

Bu süreçle hızla erimeye başlayan İYİ Parti, iktidar iddiasından hızla uzaklaşırken, genel başkan Meral Akşener'in iki ileri bir geri tavrı nedeniyle de bir taban oluşturamadı. Son yerel seçimlerde büyük bir yenilgi alan İYİ Parti’de önce Genel Başkan Meral Akşener, ardından da milletvekili sıralarını yüklü ve cömert bağışlarla dolduran ekibinden 15 milletvekili partiden istifa ederek başka partilere geçtiler. Genel Başkan Meral Akşener’in kabineye gireceğini yönelik iddiaların yanı sıra oğlunun Paris Büyükelçisi atanacağı iddiaları aylardır gündemden düşmüyor.

Son olarak Kürşat Zorlu ve Konya Milletvekili Ünal Karaman partilerinden istifa ederek AK Parti’ye geçme yönünde irade gösterdiler. Kalanlar ise kendilerine açılacak kapıları bekliyor olmalı. İyi kurgulanmamış proje partisi görünümü veren İYİ Parti’nin geleceği ise belirsizliğini koruyor.

İYİ Parti Türk siyasetine yeni bir açılım sağlayamadığı gibi bir ağırlık da oluşturamadan saman alevi gibi başlayıp ağustos ortasında bir külah dondurma gibi eriyip akmaya başladı. Aradan geçen zaman içerisinde ortaya çıkan ise herhangi bir ideolojisi, fikri, memleket için planı olmayan sadece güncel siyasi havadan yararlanıp bir kısım paralı tayfa ile bir kısım ne olduğu malum yapıların temsilcileri milletvekili yapılmış olması. Bu milletvekillerinden de taliplisi olanlar diğer partilere gitti geri kalanlar da gelecek çağrıları bekliyor. Seçmenleri ise derin bir aldatılmışlığın hüznünü ve kızgınlığını yaşıyor.

Burada iki dönemdir İYİ Parti’ye umut bağlayan ve geleceği bu partide gören ülke genelinde yüzde 5-7 arasındaki seçmen ise belkide siyasi tarihimizde en büyük hayal kırılığı ve aldatılmışlığı yaşayan kesim oldu. Erdoğan ve AK Parti karşıtlığı için İYİ Parti’ye oy veren, Devlet Bahçeli yönetimine karşı olduğu için oyunu İYİ Parti’ye veren seçmen son tahlilde oy verdikleri kişilerin bu partilere geçmesi ile sükutu hayale uğradılar. Milletvekillerinin teker teker ayrılmaları ile bir anlamda verdikleri oylar boşa gitmiş oldu. Parti yönetiminde görev alan yüzlercesi de aldatıldıkları gerekçesiyle partiden uzaklaştılar.

Sadece Bursa’da onlarca önemli partili isim parti ile ilişkisini kesti. İYİ Parti güçlü olduğu Bursa’da bile neredeyse yönetici bulamaz hale geldi. Seçim sürecinde yaşananlar ve önseçim günü yapılan çarpıklıklar da derin pişmanlıkları beraberinde getirdi. Bursa’da iki milletvekili var ve onlara gelen bir teklif yok. Partiden umudunu kesen Selçuk Türkoğlu, Büyükşehir Belediye Başkanı Mustafa Bozbey ve AK Parti Artvin Milletvekili Faruk Çelik’in peşinde gezerek siyasi geleceğini devam ettirmenin yollarını ararken, iki belediye başkanı da CHP ya da AK Parti’ye geçmek için zaman ve zemin kolluyor.

Yazık olan da umutlarını böylesi bir organizasyona bağlayarak hayalleri kırılan umutları tükenen seçmen kitlesine olmuş durumda.